De andere kant
Al meer dan tien jaar wandel ik regelmatig door het Duivenbos, een natuurreservaat in Sint-Antelinks dat beheerd wordt door Natuurpunt. Vorige zaterdag besloot ik om niet mijn vertrouwde pad te kiezen, maar de stippellijntjes aan de andere kant van de Huygeveldstraat uit te proberen. Ik stapte in het begin op bekend terrein, tussen de huizen in de Mulderstraat. Na een 100-tal passen koos ik echter resoluut voor ontdekking. Ik ben nieuwsgierig naar wat onzichtbaar is, naar de wereld achter de haag, om de hoek, voorbij het bos. De ervaring van een ontdekking, openbaring is overweldigend. Het gaat mij niet (altijd) om de stilte of het uitzicht want na een seconde is het nieuwe beeld al niet nieuw meer. Het is al déja vu. Ik liep alsmaar verder langs de onbekende weg en botste telkens weer op dingen die ik niet kende, zelf spotte en alleen beleefde. Als ik thuis kwam, zou ik mijn verwondering kunnen delen met mijn huisgenoten en ze prompt meenemen naar het onbekende land in Sint-Antelinks. Maar ik liet het onbekende onbekend. Ik vertelde alleen dat ik een mooie wandeling had gemaakt.
Achter de akkers van Sint-Antelinks, in de buurt van de Wijwater- en de Koffiestraat bewonderde ik een 360° panoramisch uitzicht, ik hoorde een koekoek, ik zag een koppel kievits en een oude boomgaard op de plek die aangegeven staat als de Oude Plaats. Ik nodig u uit om zelf te gaan kijken en overweldigd te worden.
Goed dat ik nieuwsgierig ben en geïntrigeerd door abstracte lijntjes op topokaarten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten