Verkenning van een land-schap
Trivialiteiten en andere waardevolle verhalen gesprokkeld langs Vlaamse Ardennen wegen.
dinsdag 29 maart 2011
Vlaamse Ardennendag - zondag 17 april 2011
De Vlaamse Ardennendag is dé trefdag voor alle gezinnen en organisaties met een hart voor natuur, bos en landschap in de Vlaamse Ardennen. Er wordt een ruime waaier aan activiteiten aangeboden zoals landschapswandelingen, workshops, demonstraties, ...
In de voormiddag maak je kennis met het unieke Koppenbergbos, waar de nieuwe wandelinfrastructuur officieel ingehuldigd wordt. De boswachter neemt je mee op een korte wandeling die je laat proeven van de waaier aan wandelmogelijkheden die dit bos rijk is.
In de namiddag staat het Volkegembos in de kijker. Naast infostands en leuke activiteiten ter plaatse kun je er de mooiste plekjes bos en natuur in de buurt verkennen. Nieuwe wandelpaden worden die dag officieel ingewandeld en brengen je naar het nieuw stadsbos. Je kan op je fiets verschillende realisaties van het landschapsteam verkennen of je kan kiezen voor een landschapswandeling met of zonder gids. Wie zich wil specialiseren in een bepaald thema, kan ter plaatse terecht op informatiestanden en op de themawandelingen van de vele organisaties die meewerken aan het promoten en beheren van natuur en landschap in de streek.
Programma:
- Voormiddag: Wandelen in het Koppenbergbos met de boswachter. Vertrek stipt om 10u45. Einde omstreeks 12u. Parkeren kan langs de Hospitaalweg en Oude steenweg.
- Vanaf de middag: Niet begeleide landschapswandelingen en fotozoektocht in het Volkegembos.Doorlopend vertrek van 14u tot 16u00
Elk kwartier start ook een begeleide landschapswandeling of een themawandeling in het Volkegembos.
Om 14u15 vertrekt de fietstocht, thema landschapszorg.
- Doorlopend van 14u tot 17u30: Infostanden van verschillende organisaties actief rond natuur en landschap in de Vlaamse Ardennen, demonstratie groen houtwerk, demonstratie en verkoop van verrekijkers en telescopen door Optiek Van Ommeslaeghe, fotozoektocht, kinderactiviteiten, vogelobservatie, bar ,…
- 17u15: Slotmoment: Vrijlating van herstelde vogels en uitreiking diploma’s nieuwe natuurgidsen.
De deelname aan de Vlaamse Ardennendag is gratis.
De grote tent op de Rogier van Brakelstraat is toegankelijk voor rolstoelgebruikers. De wandelingen zijn echter niet geschikt voor rolstoelgebruikers of kinderwagens.
De Vlaamse Ardennendag is een organisatie van Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen, Natuurpunt, Agentschap voor Natuur en Bos, Stad Oudenaarde.
www.vlaamseardennendag.be
info@vlaamseardennendag.be
Tel: RLVA 055/207265.
Labels:
Koppenbergbos,
landschapswandeling,
Natuurpunt,
RLVA,
Vlaamse Ardennen,
Volkegem
maandag 28 maart 2011
De wandelfilosoof 2
Zaterdag 26 maart kon ik heel wat kilometers sprokkelen. Om 10u30 duwde ik het poortje van de oude steenbakkerij in de Kauwstraat open. De site is ondanks de kunstingrepen van afgelopen zomer nog steeds een eenzame plek, ik bedoel: het is er niet drukker of minder stil dan anders. Toch is er iets veranderd, het unieke gebouw is zijn mystieke kracht verloren. Zijn ziel is aangetast, doorgrond, zijn aanwezigheid is niet langer tijd- en functieloos. Desalniettemin slenter ik tot aan het takkenwerk van Bob Verschueren. Ik bedenk dat we een plan moeten uitwerken voor het onderhoud van het terrein. Nu de paarden hun biotoop gedwongen hebben verlaten, zal iets het gras in toom moeten houden... meer dan een paadje mag het niet zijn...
Het grijpt me niet, deze ontmoeting met de kunst in dit landschap. Ik wil hier weg. Niets houd me daar, zelfs geen wandelaar. Ik loop terug naar de straat en door het poortje naar de overkant. Ik daal af naar de poel en voel meteen de lente. Overstelpt word ik door geluiden en geuren. ik word aangetrokken door 1001 prikkels en voor ik het weet zijn we een uur later. Amper 2 kilometer heb ik gewandeld, maar het voelt als een kuur van dagen. Met tegenzin zet ik de klim naar het hoogste punt van Herzele in. Dat punt bevindt zich in mijn tuin. Niet veel later stap ik in de auto en begeef me naar Kerzelare waar mensen op me wachten om te wandelen. Ik neem ze mee van (Edelare)berg tot (Maarkebeek)dal en vertel het verhaal van de Vlaamse Ardennen, een verhaal dat 40 miljoen jaar geleden begon, een verhaal van water en wind, van Valerius De Saedeleer tafereeltjes, van holle wegen en getuigenheuvels, van een rozenkrans voor de zoete onze-lieve-vrouw, van bosanemonen en een solitaire boom. Deze eenzaat heeft zijn ziel niet verloren. De zon houdt ons gezelschap tot de laatste druppel van Adriaan Brouwer is opgedronken.
Het grijpt me niet, deze ontmoeting met de kunst in dit landschap. Ik wil hier weg. Niets houd me daar, zelfs geen wandelaar. Ik loop terug naar de straat en door het poortje naar de overkant. Ik daal af naar de poel en voel meteen de lente. Overstelpt word ik door geluiden en geuren. ik word aangetrokken door 1001 prikkels en voor ik het weet zijn we een uur later. Amper 2 kilometer heb ik gewandeld, maar het voelt als een kuur van dagen. Met tegenzin zet ik de klim naar het hoogste punt van Herzele in. Dat punt bevindt zich in mijn tuin. Niet veel later stap ik in de auto en begeef me naar Kerzelare waar mensen op me wachten om te wandelen. Ik neem ze mee van (Edelare)berg tot (Maarkebeek)dal en vertel het verhaal van de Vlaamse Ardennen, een verhaal dat 40 miljoen jaar geleden begon, een verhaal van water en wind, van Valerius De Saedeleer tafereeltjes, van holle wegen en getuigenheuvels, van een rozenkrans voor de zoete onze-lieve-vrouw, van bosanemonen en een solitaire boom. Deze eenzaat heeft zijn ziel niet verloren. De zon houdt ons gezelschap tot de laatste druppel van Adriaan Brouwer is opgedronken.
Labels:
Edelareberg,
Kerzelare,
landschap,
landschapswandeling,
Rozenkrans
maandag 21 maart 2011
De wandelfilosoof
Zaterdag 19 maart 2011 zou de start worden van een nieuwe passie. Ik zou wekelijks een wandeling van anderhalf à twee uur maken rond de kerk van Sint-Antelinks. De allereerste tocht werd op Facebook aangekondigd: Start om 10u15, wie zin heeft kan meewandelen om van het landschap te genieten en/of te wandelfilosoferen. Niet dat ik een begenadigd filosoof ben, maar naar analogie van het toogfilosoferen lijkt dit mij toch een aangename en bovendien ook gezonde bezigheid voor een zaterdagmorgen. De dag kondigde zich echter Murphygewijs aan: echtgenoot wegbrengen naar zijn werk, winkelen, dochter wegbrengen naar balletles en dat allemaal voor de kerk van Sint-Antelinks 10 uur zou slaan. Het vervelendste was echter de telefoon van de oudjes die graag ingingen op mijn uitnodiging van enkele weken geleden: "jullie mogen gerust ook op een zaterdag langskomen om in de tuin te werken". Om 11u zouden de Brusselaars landen onder mijn notelaar om vervolgens de dag door te brengen op de buiten. Onmogelijk om 'neen' te zeggen. Ik vergat in alle commotie mijn boodschappentas waardoor de koffer van mijn auto niet veel later op een overvolle winkelkar leek. Geen tijd om netjes te stapelen. Uit sympathie, omdat ze daar geen plastieken zakken gebruiken, winkel ik bij Colruyt. Mijn dochter werd met 5 minuten vertraging afgezet, dus ook te weinig tijd om thuis rustig boodschappen uit te laden, wandelschoenen aan te trekken en gezond naar de kerk te stappen. Ik zoefde met een ongehoorde snelheid de oprit op en opende de koffer nog voor de auto stil stond, vlees, garnalen, kaas en andere dingen die gevoelig zijn voor zonnestralen rukte ik uit de auto, ik gooide de deur open, plofte het avondeten in de koelkast en graaide wandelschoenen en -stok mee. De rest van de winkelwaren bleven in de koffer. Nog geen minuut later reed ik veel te snel en amper 600 meter ver tot aan de kerk van Sint-Antelinks. Ik moest en zou mijn Facebook-belofte nakomen. Gelukt. Een vluchtige blik op de parking leerde al snel dat er niemand op mijn uitnodiging was ingegaan. Voornemens moet je waarmaken, daarom besliste ik kordaat om dan maar alleen te gaan wandelen. Dat is uiteindelijk ook de bedoeling: ik wandel en wie zin heeft om mij te volgen, wordt getolereerd. Met het bezoek uit Brussel in het achterhoofd, besliste ik de wandeling in te korten en intens even rond te kerk te stappen. En zowaar, de 6 minuten waren voldoende om zalig te zuchten en gelukzaligheid te vinden. Alle stress vloog met de wind door de Dendervallei. Het was ook lente op het kerkhof. In gedachte liepen de doden met mij mee. Ze fluisterden wijsheid in mijn oor. Tot volgende week?
Labels:
Sint-Antelinks,
wandelen
Abonneren op:
Posts (Atom)