Sideways

Op verkenning voor Sideways
Tocht van Herzele naar Waarbeke


De vereniging Trage Wegen vzw organiseert deze zomer het hedendaags kunstenfestival 'Sideways'. Buurt- en andere "trage wegen vormen het decor voor een ontmoeting tussen natuur en cultuur. Langs wandelroutes, veldwegen en binnenpaden gaan artiesten uit binnen-en buitenland aan de slag met thema’s als vertraging en mobiliteit, landschap en verhalen, kunst en activisme, vertellingen en wandelende bibliotheken", aldus het persbericht. Arpia, kunst met landschap (www.arpia-art.be) werkt actief en graag mee aan het festival. De steenbakkerij, het epicentrum van Arpia 2012, vormt een stopplaats waar allerlei activiteiten zijn gepland. De deelnemende kunstenaars van Sideways houden halt bij Arpia en gaan ook daar performen en/of werk tonen. De Sideways karavaan komt toe in Herzele op vrijdag 24 augustus 2012 en zet haar tocht verder op 27 augustus richting Waarbeke. Ik ging alvast vooruit als verkenner. Tussen 2 regenbuien door stapte ik de 14 km af op zoek naar potentiële hindernissen. Die waren er amper, op een gesloten privaatweg en een smalle doorgang na, liep alles gesmeerd. Een rustige, stille tocht, met hier en daar verwondering en verrassing...
Een trage start
De tocht in Herzele start aan de oude steenbakkerij in Sint-Lievens-Esse. Het eerste deel van de tocht is bekend terrein voor mij: het Duivenbos. Ik stel meteen een aanpassing van de route voor. Het Duivenbos is een klein, maar fragiel natuurreservaat met grote hoogteverschillen (we zijn in de Vlaamse Ardennen), een bronbos, vele poortjes (om enthousiaste mountainbikers op afstand te houden), een smal knuppelpad en twee avontuurlijke houten trappen. Niet meteen een motiverende start voor de ezel en zijn gevolg. Daarom stel ik voor om de kerkwegel te nemen achter de huizen in de Huigeveldstraat. Hopelijk breed genoeg. We verlaten Herzele via de Beverstraat, een mooie holle weg die enkele jaren geleden door de gemeente is geasfalteerd, een voorbode van een reeks ingrepen die bij wandelaars niet goed is aangekomen. Er werden in het kader van de verbetering van de fietsmobiliteit enkele mooie landwegen verhard. De keuze van het materiaal valt te betreuren.

Na enige tijd (voorbij de laatste huizen) gaat de asfaltweg over in een brede onverharde weg en kom je zowaar in een verlaten zone waar de stilte heimelijk binnendringt en je - als eenzaam wandelaar - dosissen energie uit puurt. Aan de spitsing neem je rechts tussen twee woningen. Opgelet voor het gemene hondje dat vermoedelijk geen bezoek verwacht en uit angst in de schenen probeert te bijten.

Je stapt verder tussen de velden en hoort langzaam het geluid van de moderne mens terugkeren.

Oversteek

Bij de volgende splitsing neem je links tot aan de drukke weg Ninove - Brakel. Tijdens de verkenning waren er werken aan de gang zodat het oversteken wat moeilijk verliep. De varkens keken geamuseerd toe.

De steenweg oversteken kan wat stress veroorzaken omdat het verkeer er druk is. Je neemt de Steenwegdreef (links) tot op het einde en gaat dan de onverharde weg in tussen de huizen.

Deze weg gaat na verloop van tijd over in een tegelpad dat je links volgt om daarna meteen weer rechts af te draaien. je loopt nu ruim tussen de velden. Aan de splitsing hou je rechts aan en volgt een tracee dat nog moeilijk herkenbaar is als een weg. Modder, water, diepe geulen. Het hoort er natuurlijk bij. Plots lijkt de weg op te houden, maar de kaart zegt rechtdoor. Het klopt, deze weg wordt amper bewandeld en wordt alsmaar smaller. Hopelijk kan de ezel er langs.

Links of rechts? Rechts!

Tot hiertoe alles prima. Wat vechten met nat gras en overhangende takken, maar het blijft aangenaam. Nadat je de N460 hebt overgestoken hou je links aan. Je komt opnieuw aan een onverharde landweg die langs een stortplaats gaat. Geur- of visuele hinder zijn er niet of nauwelijks omdat langs het stort een hoge berm is aangelegd. Wat verder wachten een kudde ezels de karavaan op. Mijn komst was blijkbaar een complete verrassing want de dieren bleven me aanstaren tot ik volledig uit hun blikveld verdween. Het grootste knelpunt van het traject ligt voor u: de N45.

Je moet de drukke weg over om daarna naar links langs de berm de weg een 500tal meter te volgen. Volgens de topokaart kunnen we rechtdoor, maar dat blijkt een privaatweg te zijn langs een jachtdomein. Ik kies ervoor om een stuk langs de N45 te stappen (langs een onverharde parallelweg) tot aan de volgende straat rechts (richting Zandbergen). Je stapt een paar keer onder een hoogspaningslijn door. Wat verder neem je rechts de onverharde weg (net voorbij pilaar). Na enkele meters neem je op een kruispunt van landwegen het linkse tracee.

Rechts zou je terug naar de N45 kunnen, maar de blikjes in de bomen en de beschoten papieren schietschijf intimideerde zodanig dat ik mij mijn keuze om rond te stappen niet beklaagde.

Geniet van deze landweg, want het is de laatste voor je in de dorpskom van Zandbergen komt waar het onmogelijk lijkt om via buurtwegen op onze eindbestemming te geraken. Zandbergen is een ideale plek om halt te houden, wat te drinken of een WC-stop te maken.

Laatste rechte lijn

In Zandbergen volg je de weg naar Grimminge. Voorbij de Dender hou je aan de splitsing rechts aan. Wat verder neem je links de Molenbroekstraat. Die gaat na enige tijd over in een betonpad dat de Molenbeek volgt. Op het einde van dit pad neem je rechts de straat tot je aan een onverharde weg komt. Dit is het Stiltepad. Je volgt de beek tot aan de straat. Daar neem je links. Aan de splitsing hou je links aan. Vanaf hier wordt het klimmen via een geasfalteerde holle weg. Opgelet, dit is een vrij gevaarlijke weg met heel wat bochten. De het kruispunt steek je de straat over en neem het tegelpad. Dit is de laatste rechte lijn naar Centrum Waarbeke. Mijn verrassing was groot toen ik tijdens de verkenning op amper 2 meter van mij vandaan oog in oog stond met een marter. Het beestje liep recht op mij af, keek mij aan, draaide zich om en volgde het pad enige tijd terug. Een mooi slot van een aangename wandeling. Net op tijd want ik voelde de eerste regendruppels. Op het einde van het tegelpad neem je rechts tot je aan de kerk komt. Eindpunt.

Meer info over Sideways: www.sideways2012.be 17/8 tot 17/9. Start in Menen, via Herzele, Brussel en Turnhout naar Zutendaal.